Atlıkaraca

Geçen gün televizyonda Sunay Akın'ın programını izledim. Bilenler bilir, Sunay Akın'ın çok büyük bir oyuncak koleksiyonu var. O kadar büyük ki, bu oyuncaklarla müze yapmış. Hem de babasından kalan köşkü müze yapacak kadar çılgınca bir fikirle. Ziyaret etmek ya da bu müzenin nasıl oluştuğu  hakkında daha fazla bilgi almak istiyorsanız şuracığa tıklamanız yeterlidir. 
Müzeden ve Sunay Akın'dan belki daha sonraki yazılarda bahsederim ama şu an yeni öğrendiğim bir şeyi anlatmam lazım.:D 
Lunaparkları çok seviyorum. Her ne kadar şimdiki aşırı çılgın oyuncaklara binmeye bünyem dayanmasa da, bu oyuncaklara binenleri ve çığır çığır bağıran insanları izlemesini çok seviyorum.:D Ben küçükken atlı karınca ve elma kurdu vardı sadece. Avazın çıktığı kadar bağırılmıyordu onlarda da. :D Neyse konuyu yine dağıttım. Efendime söyleyeyim Sunay Akın merak etmiş araştırmış. Atlı karınca ismi nereden geliyor demiş. Sonunda bulmuş. Atlı karınca, atlı karınca değil de "Atlı Karaca" imiş. Erkek çocuklar ata, kız çocuklar da karacaya binsin diye bir at, bir karaca şeklinde yapılmış bu oyuncak. Gel gelelim kızlar o zaman da "Bizim ne eksiğimiz var erkeklerden, biz de ata bineriz." deyip karacaları ellerinin tersiyle itmişler. Durum böyle olunca karacalar zamanla kaldırılmış, yerlerine at takılmış. İsmi de zamanla dillerde dolaşa dolaşa atlı karınca olmuş.(Atlıkarınca Osmanlı zamanında bir çeşit gösteriymiş.) Hikayesi böyle.:D 


Bitirirken de şunu eklemek lazım. "Gelişmiş ülkeler çocuklarının hayal gücü gelişsin diye oyuncak alır, geri kalmış ülkeler oyalansın diye. O yüzden geri kalmış ülkeler, gelişmiş ülkelerin kapısında oyalanır." Sunay Akın demiş güzel demiş. Oyuncak deyip geçmemek lazım.