Güzel Bir Gün

Bugün 19 Mayıs.Bayramımız kutlu olsun.En güzel yanı da tatil olması.=)Bu tatilden faydalanmamak olmaz.İçimde bir şeyler "Otur ders çalış." dese de her şey ders ve proje değil şu hayatta.Kendimize ve sevdiklerimize de vakit ayırmamız lazım.Ben de aynen öyle yaptım.

Akşamdan planlamıştık Gülcemle her şeyi.Uzun zaman olmuştu görüşmeyeli.Halbuki eskiden ayrı geçmezdi zamanımız.Yollar,işler,mekanlar ayrılınca buluşmalarımız da zora girdi tabi.Ne zaman boş vakit bulsak telefonlaşıp "Yarın buluşuyoruz." muhabbetlerine gireriz.:D Bu da o günlerden biri.

Bugün süslenmeden olmaz.Azcık daha özen göstererek buluşmaya hazırlandık ve işte o an.Ne kadar da özlemişiz birbirimizi.O kadar çok konuşacak şey birikmiş ki...Saatin ne çabuk geçtiğini de anlayamadık.Gelecekten,arkadaşlardan,derslerden...En çok da hayallerimizden konuştuk.Birde meslek hayatımız var tabi.Meslektaş olunca hayaller de ortak bir noktada buluşuyor.=)

Bornova'dan başladık gezmeye.Sonra Bornova kesmedi bizi.Konak'a doğru yol aldık.Sonra deniz kıyısından yürüye yürüye Alsancak.Oturduk deniz kenarına.Deniz manzarası zaten süper.Muhabbet de güzel.Değmeyin keyfimize...

Sonra her zaman olduğu gibi falcı teyzeler gelmeye başladı.Gerçekten süper konuşma yeteneği var o kadınlarda.Motor takılmış gibi bir başlıyorlar,susturana aşk olsun.Biz yine "Yok ablacım fal istemiyoruz.Bizim falımız fallanmış." dedikçe daha da ballandıra ballandıra söylemeye başlıyor bir şeyleri.Sonra "Bedava ya size Sibel Canlarım benim.Dua edin yeter.İçimden geldi." deyip Gülce'nin elini alıp döktürmeye başlayınca ben iyice merak etmeye başladım.Huyum kurusun , "Fala inanma ,falsız kalma." sözü bana göre değil.İki doğru şey söylesinler hemen kanarım.Tamı tamına Gülce'yi anlattı diye düşünürken ben , hoop benim de elimi alıverdi.Neler neler demedi.En bilinemez denilecek şeyi bile söyleyiverdi.Hala inanamıyorum.Gülce'nin de benimde ağzım beş karış açık kaldı.Hööhhh yani nasıl bildi diye düşünürken biz...kalktı ve gitti falcı abla...

Biz falcı ablanın kehanetlerini konuşurken bir müzik sesi yankılanmaya başladı.Alsancak'ta akşamüstü 16:00-17:00 gibi deniz kenarında müzik yapan bir amca var.Ama öyle bir müzik olamaz.Gülceyle çakıldık kaldık zaten oraya.Kaç saat oturduk bilmiyorum.Bu şarkı sana gelsin,bundan sonraki benim olsun diye diye akşamı yaptık.Gelen geçen insanları izledik.Kısaca felekten bir gün çaldık.Sonra ayrılık vakti geldi tabi.Güzel bir gün geçirmiş olmanın mutluluğuyla yollarımıza gittik.

Maalesef ki bugüne ait fotoğraf yok.İkimiz de almamışız fotoğraf makinası.Bugüne ait ne varsa, sadece Gülce ve benim aklımızda kalan görüntülerden ve anılardan ibaret...Böylesi de güzel.:)