Dursun Zaman

Evet Eshot'lar yetmiyor artık.268,525,663 ve niceleri...Gerçi diğer otobüslerde durum nedir bilmiyorum.Benim sorunum bu üçüyle.Son iki haftadır dakikalarca hatta bazen saatlerce otobüs bekliyorum.Bekleyiş sonucunda uzaktan kırmızı kırmızı gelen,yüzümü bir anda "Hah sonunda geliyor be." diye güldüren ama sevincimi kursağımda bırakan olaylar oluyor.O da ne?! Otobüsler durmuyor bile,gaza basıp gidiyorlar.Tabi ben de bakakalıyorum arkalarından.Bir sonrakini beklemeye ya da tabana kuvvet diyerek yürümeye başlıyorum. Niye böyle oluyor,tam olarak bilmiyorum.Otobüslerin zamanında hareket etmemesinden,öğrencilerin yoğunluk oluşturmalarından,metro çalışması sebebiyle güzergahların değişmesinden...Bir sürü sebebi var ama gerçekten can sıkıcı. Otobüs içinde o kadar çok insan birikmesi de fena.Sıkış tepiş.Bunu önlenmesi için illa ki bir kaza mı olması gerekiyor.Hadi ben gencim,şoförlerin insancıl olmayan sürüş tekniklerine ayak uydurabiliyorum,peki yaşlı insalar ne yapsın?"İnsa...

Köşede bir kadın duruyordu.Birisini bekler gibi bir hali vardı.Güneşin etkisiyle gözümü alan ,gümüş kordonlu saatine bakıp , sokakta bir ileri bir geri gidip duruyordu.Sonra ellerini cebine koyup , duvara yaslandı.Çok yorgun bir hali vardı.Gözlerinin altı morarmıştı.Genç görünüyordu aslında kadın.Ama gözleri onu bir o kadar da yaşlı gösteriyordu.Morlukların yanındaki çizgiler derindi . Kaç gündür uyumamıştır belki diye düşündüm... "Gözlerimin etrafındaki çizgiler artık belli oluyor Bütün o çizgiler son bir yılda oldu Sana, bana , bize ağlarken..." sözleri aklıma geldi o anda. Ceplerini yoklamaya başladı.Bir şey bulmuş gibi bir tavırla telaşa kapıldı.Ellerini cebinden çıkarttı ve buruşturulmuş bir kağıt parçasını düzeltmeye koyuldu.Okumaya çalıştı.Yazılar silinmişti belki de daha da yakından baktı.Sonra yüzünü astı.Belki bir not, belki bir telefon numarası belki bir adres ya da bir fatura...Birisini hatırlatmıştı ona bu kağıt...Belki de yorgunluğunun ,uykusuzluğunun sebebi...